На абломках ляснога сьвету Ты ўбачыш у прамежках лiству, Што шэпча табе спрадвеку У дрымоце соннага Дажджу. Падыйдзi да галiстай Дубровы, Прытулiся да цёплай Зямлi. I пачуй тыя вечныя Словы, Што схаваны ў карэнях Глыбi. Адчынi для сябе Прасторы I ты знойдзеш ключы назаўжды, Што калыхаюць Сэрдца з Душою, Што таяцца ў чрэве Зямлi. I раскажа табе Лес пра тое, Як хавалiся ў той Цiшы Ад наступстваў Маланкi ды Зброi Нашы воi, Зямлi змагары.