Sen (lem'a)

Hep aydınlık yüzün,
Sen gündüzdün;
Biz hep gece düştük yollara.

Sen daha düşlerinin
Kolunda derin, yalnız uyurken;
Sen gün olup doğmadan,
Usulca gelip, öptük saçından.

Hep çağıran sesin,
Sen denizdin;
Biz hep sessiz geçtik kıyından.