Maruxa era agricultora E meteuse a atracadora. O seu home era un borracho E ela atracaba cun sacho. O que sacaba atracando Invertíao en contrabando. Maruxa non tiña enmenda: No declaraba a facenda Os anos iban pasando E ela seguía atracando E volveuse algo despistada E non se enteraba de nada Foise máis alá de Fene E atracou un banco de semen E ó vender a mercancía Deuse conta a policía.