tiān cāng cāng shì liāo gōng chéng dù hán jiāng yè máng máng bēi zhōng yuè yǐng xiào huāng táng shéi xǔ wǒ cè mǎ jiāng hú chuǎng sì fāng shéi zuì biàn tiān yá mèng xǐng bù jiàn gù xiāng xī líng xià qī qiū liáng yǔ wěn wǒ chuāng rènrén zēng rènrén bàng wèi fáng chóu chàng shì qīng kuáng chūn fēng chuī dé lǜ jiāng nán shuǐ àn chuī bù nuǎn rén xīn shuāng cù bù jífáng nà shì bù shì wǒ men de guāng xiāng jiàn hèn wǎn xìng wèi wǎn zài bù gū fù sì jì huā jiāng gǔ dào xī fēng shòu mǎ huàn xiǎo qiáo liú shuǐ rén jiā wàn lǐ hé shān wàn jiā dēng wǎng shì rú yān làng táo shā jiāng píng shēng shuāng xuě yǔ jūn zhǔ jiǔ pēng chá fāng cǎo zhǎng yān bō liú yúnyìng xié yáng wèn hé chù xiān xiāng hú dié wèi gǔ yù wèi liáng nǐ yī jiān dān bù jǐn wàn gǔ chóu bù rú fēn wǒ jǐ liǎng péi jūn zuì sān wàn chǎng cóng cǐ bù yán lí shāng xiāng jiàn hèn wǎn xìng wèi wǎn zài bù gū fù sì jì huā jiāng gǔ dào xī fēng shòu mǎ huàn xiǎo qiáo liú shuǐ rén jiā wàn lǐ hé shān wàn jiā dēng wǎng shì rú yān làng táo shā jiāng píng shēng shuāng xuě yǔ jūn zhǔ jiǔ pēng chá wú biān luò mù xiāo xiāo xià bù jǐn zhǎng jiāng gǔn gǔn lái fēng dāo shuāng jiàn jiē bù jù zhǐ yào nǐ wǒ hái zài dé jì gāo gē shī jì xiū wú jū wú shù yì wú ài dàn dé yī zhī jǐ wèi jǐn fēng chén wú nài rèn shān gāo shuǐ yuǎn nǐ zài wǒ yě zài O céu estava cinza quando ousei atravessar o rio frio Na longa noite, a Lua refletia em meu copo, a tristeza do meu sorriso Quem me permitiu vagar pelo mundo à cavalo? Quem está bêbado em seus sonhos e quando acorda não consegue voltar para casa? Sob o desfiladeiro de Xiling, as gotas de chuva do outono beijam minha janela Não me importo com ódio ou calúnia, mas minha melancolia ainda persiste A brisa da primavera traz consigo folhas e as espalha na margem do rio, mas ainda não é capaz de aquecer meu gélido coração Será essa nossa luz de esperança surgindo inesperadamente? Me arrependo de não ter te conhecido antes, mas felizmente, nos encontramos agora. Não deixe as estações passarem em vão Vamos trocar as aventuras à cavalo por pequenas pontes de água corrente e viver uma vida tranquila Em milhas de rios e montanhas, há milhões de luzes. O passado desaparecerá como fumaça em meio a tempestade de areia Passarei meus últimos dias aproveitando minha vida ao seu lado As flores e gramas crescem enquanto as ondas de fumaça e as nuvens flutuantes refletem o Sol poente Onde está o paraíso que todos falam? Onde borboletas são de ossos e as jades são raras Você não pode suportar eternamente o peso da angústia e tristeza em seus ombros, por que não compartilha comigo? Acompanhando você para beber 30. 000 vezes, a partir de agora, nunca mais iremos nos despedir um do outro Me arrependo de não ter te conhecido antes, mas felizmente, nos encontramos agora. Não deixe as estações passarem em vão Vamos trocar as aventuras à cavalo por pequenas pontes de água corrente e viver uma vida tranquila Em milhas de rios e montanhas, há milhões de luzes, O passado desaparecerá como fumaça em meio a tempestade de areia Passarei meus últimos dias aproveitando minha vida ao seu lado As folhas das árvores caem sem parar, enquanto observo o fluxo do rio fluindo Não terei medo das ventanias, geadas, facas ou espadas Desde que você e eu continuemos juntos Juntos, cantamos e deixamos o ódio ir embora. Somos livres, sem obstáculos ou restrições Pois agora eu tenho uma alma gêmea para amar e confortar Não importa quão altas sejam as montanhas ou quão distante os oceanos estão, onde você estiver, eu também estarei