Opowieść o Minionym Wichrze

¯y³ kiedyœ wiatr samotny i cichy
Co swoim szumem pieœni swe nuci³
Gdy zawy³ zrazu pewnego w lesie
Drzewa szeleœciæ wraz z nim pocze³y
Narodzi³ siê hymn inny ni¿ wszystkie
Smutkiem zion¹cy jak nigdy dot¹d
Wiatr co dla innych by³ niewidzialnym
Pojawia³ siê wszêdzie, legende przenosz¹c