Blues de amencer

Eran as dúas da madrugada
Sobre as mesas
botellas de champán
con brancas garavatas 
de pallaso fatal.

Saín á rúa
silencioso e aterido 
con certa indignidade
de bebedor tardío 

Camiñando baixo a chuvia
percibia o inverno,
nas rúas abandonadas
máis alá de si mesmas.

Comezaba a amencer
Era o único no hotel
a piques de entolecer 
É o blues do amencer