Zure arnasa bakardadean oihu mutu baten keinu hotza; ordurik gabeko erlojuan bukaezina da zure mina; orain... da... orain. Baina negu gorriko elur malutek zure irria izoztu arren gure bihotzen oroimenean amodioak bizirik dirau... ...Ta joana joan bada, geroa etorriko da. ...Ta joana joan bada, geroa ehundu beharko duzu orainaren hariaz.