Sagte vender hun Hovedet halfft Lyddende fjernt til Ord som bli'r talt Et Sted under Bakken, om Hiertets Vee Pigen: Sola gaar bak Aase ned Skuggan' bli saa lange Natte kjem snart atteved Teke meg I Fange De Taaren dend fulgte hendes Savn Een Lengsel hiem til siine Hun vilde saa gierne hafve dem I siin Favn Sorrigen sadte Rood I navnlos Piine Hun graader Hun falmer Hun seer ey paa Nattesti Hun falder I Sofn paa Moseseng Oc aldting tier Saa decker et Mulm Hendes Drommers Stier Lentamente ela olha para os lados E escuta de longe palavras faladas Sobre aflições do coração Donzela: O sol se põe atrás da colina A sombra cresce longamente Logo a noite virá Para deixar-me prisioneira Uma lágrima seguida da saudade E o desejo de voltar para casa Como ela desejava seus afagos Sobre a tristeza aumentou sua dor sem nome Ela tenta Ela chora Ela não pode ver na noite Ela adormece numa cama de musgo No silêncio Um véu cobriu Seu caminhos dos sonhos