So there it was, the thing we dread the most Time had caught up with us, the Thread ended I felt betrayed and disappointed, was that really it? And looking down at myself lying on the ground of piraeus harbour Snowflakes Falling down on me That night the bosphorus froze Viimeistä virttään kirjoittaa Harva meistä saa Muistoihin jää Laulumme tää Päättyy ikävään Kaiuissa vuosisatojen Haaveissa kuolleiden Kohtaavat päät Tähdissä näät nyt sen Ikuisuuden We watch the sand trickle, anxious about its steady flow But what we really fail to see is, that any minute The glass might just burst Into pieces You see, it's not about what you take with you, it's what you leave behind And there, on the side of a lion, this story found its end Viimeistä virttään kirjoittaa Harva meistä saa Muistoihin jää Laulumme tää Päättyy ikävään Kaiuissa vuosisatojen Haaveissa kuolleiden Kohtaavat päät Tähdissä näät nyt sen Ikuisuuden Então lá estava ele, a coisa que mais tememos Há tempo tinha pego com a gente, o tópico encerrado Eu me senti traído e desapontado, foi isso mesmo? E olhando para mim mesmo deitado no chão do Porto de Pireu, flocos de neve Caindo sobre mim Naquela noite do Bósforo congelou Poucos de nós conseguem Escrever nossa última música Nossa música permanecerá Apenas em memórias Ela termina em miséria Nos ecos de séculos Nos sonhos dos mortos Encontraremos nas estrelas Vemos agora A eternidade Nós assistimos a areia escorrendo, ansiosos com o seu fluxo constante Mas o que não conseguimos ver é, que a qualquer minuto O vidro pode apenas estourar em pedaços Você vê, não é sobre o que você vai levar com você é o que você deixa para trás E ali, ao lado de um leão, esta história encontrou seu fim Poucos de nós conseguem Escrever nossa última música Nossa música permanecerá Apenas em memórias Ela termina em miséria Nos ecos de séculos Nos sonhos dos mortos Encontraremos nas estrelas Vemos agora A eternidade