Słyszysz głos ponad chmurami I w Twym umyśle niczym mur
Coś blokuje, coś wytrzymuje
Słaby ból
Oczy masz mocno zamknięte, boisz się
Czy to już?
Pustka słów, a życie zcięte
Jakiś ból
Zaczniesz czuć strach I pokorę, pójdziesz w ciszę I senny busz
Zamkniesz czas I swoje dłonie złożysz tu
To twój bunt, twe własne słowa, własny świat I własny strach
Wokół szum, więc walisz głową
Słaby ból
Głosy ciche niczym wiatr
Głosy martwych, głosy lat
Ciche szepty martwych dusz
To twój bunt
Twe własne słowa
W cieniu snu I martwych drzew ciche odrzwia chylą się
Tylko wicher mówi coś jakby ktoś
Blisko ktoś
Zacząć myśleć, zacząć czuć
Odejść w ciszę, w senny busz
Cisza nocy, pustka słów
Własne lęki, własny duch
