Tapetum Lucidum

Een Laken Van Koude Mist

Tapetum Lucidum


Een laken van koude mist 
Verschijnt aan de horizon 
En als het laatste daglicht dooft 
Verdrongen door de duisternis 
Ontwaken grauwe schimmen 
Met een morbide dans 

Nadat hun leven door verraad 
Was ten onder gegaan 
Zijn zij weer uit de dood 
Voor eeuwig opgestaan 

Hun schaterlach weerklinkt over het mistige woud 
Hun blikken duivels en dood 
Wee degene die hen iets in de weg heeft gelegd 
Diens lot is nu reeds beslecht 
Door de machten van de duivel zelf gesteund 

Een laken van koude mist 
Verdwijnt aan de horizon 
Als de eerste zonnestralen 
Aan het firmament verschijnen