Κάτι που δεν υπήρξε ποτέ Σχήματα φτιαγμένα από αύρες Ο κόσμος που διάλεξες τότε Τώρα σου δείχνει τα δόντια του Σώματα μελανιασμένα Μέσα σ ένα άχρωμο σύμπαν, Το μυαλό σου κρατάνε, Τα σύμβολα που σου μείναν Ύλη που αλλάζει σχήμα Με τροφή που δίνεις εσύ Ο χρόνος που απλά κοιτάει Να ξεχειλώνει η εμμονή Τώρα ο τόπος είναι άδειος Κ απλώνεται πνιγερό κενό