Ik heb gehuild om jou
Ongegeneerd gehuild
Zinloze tranen uit een lang voorbij verleden
Ik heb gesnotterd en mijn kussensloop bevuild
Mijn ogen waren rood en dat is alles
Ach, je bent al zo lang dood
Toen ik dat doosje terugvond met dat lieve briefje
Dat jij me gaf toen ik nog samen met je was
Het zilveren hartje, een verschrompeld madeliefje
En ik de woorden die jij destijds schreef herlas
Voelde ik weer opnieuw dat lamme onvermogen
Dat je bekruipt als je de bloesem van de liefde
Voor je ogen ziet verdrogen
Ik heb gehuild om ons maar niet om ons alleen
Misschien als het ook verdriet om alles wat teloor gaat
Om alle hoop die is vervlogen om ons heen Het geluk, de dromerij, de grote liefde
Ach het gaat allemaal voorbij
Wij maakten deel uit van een nieuwe generatie
Die alles anders en bewuster zou gaan doen
Wij voelden allemaal de kracht en de vibratie
De nieuwe wereld waar we naar verlangden toen
Maar alles wat een mens bezit aan idealen
Dat moet ie later als ie ouder wordt
Met spijt en pijn en tranen terugbetalen
Ik heb gehuild om jou, om mij, om iedereen
Die ondanks alles blijft geloven in een droom
Ondanks de leegte en de wanhoop om ons heen
Die tegen beter weten in blijft zeggen
En toch heeft alles zin
