Mo¿e ju¿ tak gdzieœ by³o, ¿e mo¿e nas porwa³ wiatr
mo¿e ju¿ si³ i si³ mo¿e nam brak
wiesz tu tak dziwnie zostaæ, dziwnie trwaæ
ju¿ nawet mur, on doœæ ma tych spraw
ju¿ doœæ ognia walk, wiêc proszê
ja proszê dziœ tak:
daj jeszcze jeden œwiat i daj nam mi³oœæ której brak
uœpij we mnie wroga, pokrusz we mnie tej najtwardszy g³az
uœpij we mnie wroga, nie powstanie wiêcej dzieliæ nas
mo¿e ju¿ tak gdzieœ by³o, ¿e mo¿e nas porwa³ wiatr
i mo¿e si³ i si³ mo¿e nam brak
lecz w nas, potêga jeszcze drzemie w nas
i tak potêga jeszcze ci¹gle w nas
