Det ligg ein mann på marki
Kløyvd på feigaste vis
Drepen av ein ynkeleg banemann
Som sneik seg bakom rygg
No ligg eit sverd å bleinkjer
Og tystar etter hemn
Men herren åt sverdet kan inkje gjera
I staden vaknar sjeli
Og byrjar på heimferdi
Han ferdast no i riket
Riket åt dei falne
Vinden ber med seg
Lyden av skråll og lått
Det er dei falne sitt gilde i natt
Dei helsar med mjødkrusa heva
Og let mannen fortelje si soge
Dei ventar i tolmod på den feige
Og når han kjem skal i sanning
Sverd smaka blod
