O meu país,é verde e neboento é saudoso e antergo,é unha xente e un chan o meu pais,labrego e mariñeiro é un recuncho sin tempo,que durme nugallán Que quece na lareira,aló na carballeira bota a rir e unha folla no vento,alento e desalento o meu país O meu país,tecendo a sua historia muiñeira e corredoira,acocha a sua verdá o meu país saúda o mar aberto escoita o barlovento,e ponse a camiñar Cara a metas sin nome van ringleiras de homes e sin fin tristes eidos de algures,vieiros pra ningures o meu país O meu pais nas noites de invernía dibuxa a sua agonía,nun vello e nun rapaz o meu país de lenda e maruxías agarda novos dias,marchando de vagar Polas corgas e herdanzas nasce e morre unha espranza,no porvir e unha folla no vento,alento e desalento o meu país.