Barış Manço

Ömrümün Sonbaharında

Barış Manço


Adım anılmaz oldu
Kapım çalınmaz oldu
Ömrümün sonbaharında
Gönüm katlansın diye
Gören göz görmez oldu
Ömrümün sonbaharında
Saçlarıma düştü aklar
Hüzünlendi akşamlar
Ömrümün sonbaharında
Hep yüzüme kapandı
Dost bildiğim kapılar
Ömrümün sonbaharında

Şarkılar yarım kaldı
Resimler soldu şimdi
Ömrümün sonbaharında
Döktüğüm gözyaşları
Sel oldu aktı gitti
Ömrümün sonbaharında
Elimden kaçırdığım
Gençliğimi özledim
Ömrümün sonbaharında
Artık hiç dönmeyecek
Sevgiliyi bekledim
Ömrümün sonbaharında

Barış isyan eyleme
Yıllar akıp gidiyor
Ömrümün sonbaharında
Fazla vaktin kalmadı
Giden geri dönmüyor
Ömrümün sonbaharında
Hala kalem tutacak
Bir parça gücüm kaldı
Ömrümün sonbaharında
Hala yazıp çizecek
Birkaç satırım kaldı
Ömrümün sonbaharında
Hala bitirmediğim
Bir yarım şarkım kaldı
Ömrümün sonbaharında
Ve hala beni dinleyen
Bir avuç dostum kaldı
Ömrümün sonbaharında

Meu nome ficou sem lembrar
Minha porta se tornou uma que ninguém pode bater
No outono da minha vida
Para que meu coração tenha
Os olhos que veem ignorar
No outono da minha vida
Meus cabelos tornaram-se brancos
Fiquei triste pelas noites
No outono da minha vida
As portas que conheci eram amigas e
Estavam fechadas na frente do meu rosto
No outono da minha vida

As músicas ficaram inacabadas
As imagens desaparecem
No outono da minha vida
As lágrimas que derramei se tornaram inundações
E foram embora
No outono da minha vida
Sinto falta da minha juventude
Que escapou dos meus dedos
No outono da minha vida
Aguardo meu querido
Que não mais retornaria
No outono da minha vida

Barış não desobedece à medida que os
Anos fluem e saem
No outono da minha vida
Eu não tenho tanto tempo
O que se foi não vai voltar
No outono da minha vida
Ainda tenho pouca energia
Para segurar uma caneta
No outono da minha vida
Ainda há algumas linhas
Que devo escrever
No outono da minha vida
Ainda há uma música
Que não terminei
No outono da minha vida
E ainda tenho um punhado de amigos
Que me escutam
No outono da minha vida