Хiба на вечар той можна забыцца?
Сонца за борам жар-птушкай садзiцца
Штосьцi сьпявае пяшчотнае бор
Пахне чабор, па-па-пахне чабор…
Chiba na wieczar toj można zabycca?
Sonca za boram żar-ptuszkaj sadzicca
Sztości śpiawaje piaszczotnaje bor
Pachnie czabor, pa-pa-pachnie czabor…
Лёгкiя крокi на вузкай сьцяжынцы
Дзеўчына ў белай iскрыстай хусьцiнцы
Быццам абсыпана промнямi зор
Пахне чабор, па-па-пахне чабор…
Lohkija kroki na wuzkaj ściażyncy
Dzieŭczyna ŭ biełaj iskrystaj chuścincy
Byccam absypana promniami zor
Pachnie czabor, pa-pa-pachnie czabor…
Выйсьцi б насустрач, стаць i прызнацца
Вось яно блiзкае, яснае шчасьце
Клiкнуць хацелася, голас замёр
Пахне чабор, па-па-пахне чабор…
Wyjści b nasustracz, stać i pryznacca
Woś jano blizkaje, jasnaje szczaście
Kliknuć chaciełasia, hołas zamior
Pachnie czabor, pa-pa-pachnie czabor…
Год адзiнаццаць, а можа дванаццаць
Сэрца балiць, што не здолеў спаткацца
Сэрца нязьменна хвалюе дакор
Пахне чабор, па-па-пахне чабор…
Hod adzinaccać, a moża dwanaccać
Serca balić, szto nie zdoleŭ spatkacca
Serca niaźmienna chwaluje dakor
Pachnie czabor, pa-pa-pachnie czabor…
Час той схаваўся за дальняй гарою
Здасца хвiлiнай яна прада мною
Выйду. Гукаю. Маўклiвы прастор
Пахне чабор, па-па-пахне чабор…
Czas toj schawaŭsia za dalniaj haroju
Zdasca chwilinaj jana prada mnoju
Wyjdu. Hukaju. Maŭkliwy prastor
Pachnie czabor, pa-pa-pachnie czabor…
