Er voert een stenen trap omlaag, omlaag tussen stenen en doden De Wiener Graben wordt het graf, van partisanen en joden Ze dragen de stenen op hun rug, de stenen waaraan ze bezwijken Uit deze hel keert niemand terug, de levenden zijn hier al lijken Hier hoorde Antonis toen een stem waarop niemand antwoord kon geven Oh kameraad oh kameraad, help mij hieruit ik wil leven Maar hier in de diepte van de mijn, mag niemand om menselijkheid vragen Wat medelijden wordt hier pijn, zwaarder dan steen om te dragen De jood is gevallen in de mijn en lag waar zovelen reeds lagen Antonis heeft zijn stem gehoord en het dubbel gewicht toen gedragen Antonis is mijn naam, ik draag de last van degenen die vallen Als je een man bent kom omlaag en draag deze last met ons allen