Hafið Logar
Í draumagarðinum birtist hún þér
Hönd þín skelfur ei meir
Steyptar lifar af alheimaþrá3
Lát er falla á þig
Hægar
ÞAð kvöldar
Kveð jumst að sinni
Hvít sængin
Moldin og minnið
Löng sú leið
Aftur heim
Aftur heim
Hafið logar
Englar brenna
ÞÚ sveikst mig
ÞÚ sveikst mig
Í síðasta sinn
Svarta skipið sem aldrei kom heim
Harm sinn hafið greip
ÞÁ þegar heimurinn stoppaði í þém
Dauðinn grípur þig
Hægar
ÞAð kvöldar
Kveð jumst að sinni
Og köstum
Á bál sem brennur
Löng sú leið
Aftur heim
Aftur heim
Hafið logar
Englar brenna
Sjá moldin vaknar
Moldin vaknar
Sjá moldin vaknar
Vaknar
Sjá moldin vaknar
Moldin vaknar
Sjá moldin vaknar
Ljós sem hverfur
