Kælan Mikla

Nornalagið

Kælan Mikla


myrkur, hlaupa út í nóttina 
nornir leika sér við skuggana 
brosa, þær baða sig í blóðregni 
svífa, bara klæddar tunglskini 
sjáðu, á fullu tungli dansa þær við dauðann 
brenna börnin sem að eiga hvergi heima 
mig dreymir, mig dreymir, mig dreymir 
að á endanum hugur minn heiminum gleymi