Nóttin klæðir okkur best
Við vöknum þegar sólin sest
ÞEgar skammdegið er svartast
Skína næturblómin bjartast
Og þau gera það þótt við finnum þau ekki hér
ÞVí þau rifnuðu upp með rótum og standa núna á tveimur fótum
Og blómstra í dömunni sem dansar við hliðiná mér
A noite melhor nos convém
Nós acordamos quando o Sol se põe
Quando a escuridão é mais negra
As flores da noite brilham mais brilhantes
E elas fazem isso mesmo que não as encontremos aqui
Porque elas arrancaram suas raízes e agora estão com dois pés
E florescem na dama que dança perto de mim
