Bu gün okul yok artık çocuklar
Ama yarın mutlaka açılır
Ellerimi hemen, kavuşturmayın ne olur
Bırakın bırakın bırakın biraz daha yatayım
Başıma değen taşlar çocuklar
Şakağımdan sızan kan
Ağlamayın, ağlamayın, ağlamayın çocuklar
O ellerde bir gün kırılır
Kapatın gözlerimi bağlayın çenemi
Ben toprağa hazırım
Yanında yer ayır Kubilay Teğmenim
Yoksul bir köyde öğretmenim
Biliyorum bütün kabahat bende öğretmen oluşumda
Ve saklamamamda aydınlık düşüncelerimi
Ama ben Cumhuriyette doğdum, Cumhuriyet çocuğuyum
Olamaz öğretmen oluşum suçum
