Als ik een politici
op de televisie zie
denk ik: nou vooruit, dan stem ik die
maar als ik er dan nog een zie
dan denk ik: ja, of die, of die
maar dan moet je mij niet vragen wie
Zie ik Melkert, denk ik: ja
waarom niet, het CDA?
't Lijkt mij een vrolijke persoon
en hij speelt leuk saxofoon
maar dan komt die RoseMuller met z'n Leefbaar Nederland
dat is ook een vlotte spreker
en dan word ik weer onzeker
en dan zegt me buurman: man
stem toch op die kale Jan
uit Brabant, met die zachte g
je weet wel, van de SGP
Als ik een politici
op de televisie zie
denk ik: goed, okee, dan stem ik die
maar as ik er dan nog twee zie
dan denk ik: ja, en die, en die
maar dat mag niet, nee dat mag niet, alledrie
En dan zegt m'n buurvrouw: nee
die gozer van de VVD
die Balkenende is niet slecht
die zegt tenminste wat ie zegt
en dan roept er eentje: Dijksteel!
Dijksteel is een rooie rakker
Dijksteel is een goeie knakker
Dijksteel komp het voor de bakker
of die Fortuyn van de SP
dat is ook een goed idee
die zorgt tenminste dat Gods Woord
regelmatig wordt gehoord
Als ik een politici
op de televisie zie
krijg ik altijd scheuten in me knie
want dan weet ik nie meer wie.
De dokter zegt: 't is een fobie
maar volgens mij is het een allergie
Vroeger als we taartjes kregen
was ik ook al zo verlegen
met zo'n grote volle doos
want als je d'r dan eentje koos
koos je er wel zeven niet
en dat dee mij zo'n verdriet
dat ik liever niet wou kiezen
dan die zeven te verliezen
Of net als met vakantie: hoe
moet ik nou weten waar naar toe
en voor hoe lang met wie en waar
en in welke tijd van 't jaar
en met de fiets, de bus, of lopen
of wat voor auto zal ik kopen
of wat voor tegeltjes wil ik in de keuken?
( Heb je wel 's tegeltjes motte uitzoeken voor de keuken?
Weet je hoeveel..., weet je hoeveel tegeltjes d'r zijn as je naar zo'n tegelhandel gaat
en je moet dan tegeltjes uitzoeken,
hoeveel tegeltjes, verschillende tegeltjes ze in een tegelhandel.. )
Of in het restaurant als je dan gegeten hebt
en ze vragen: wil u nog wat toe?
En dan komme ze weer met 'n hele lijst me zeventien dingen
Ik word er zo onrustig van,
as je nou nie kieze kan
zoals ik, wat moet je dan?
Alle keuzes lijken goed,
't is net of het er niet toe doet.
Ik weet niet wat ik ermee moet
met dat halve, dat onechte, dat gedraai, dat ongemak
Als ik een politici
op de televisie zie
dan denk ik: jonges, jonges, jonges wat een vak
