Zij is de pijler van de Nederlandse staat Zij schiep het Nederlandse filmklimaat 't Lijkt nog maar zo kort gelee Dat Jan Blokker, Rob du Mee En de andere critici vertwijfeld schreven: Film is een prachtig iets Maar in Holland wordt het niets Nee, het is ons Nederlanders niet gegeven O, wat zaten w'in het slop Elke poging werd een flop Ik noem geen namen, want dat heeft geen enkele zin Tot mijn eerste film kwam In een jubelend Amsterdam En de muren van Tuschinski scheurden in Bij het gala van m'n tweede in de City Kwam het dak naar beneden, what a pity Zeven doden, tweeendertig zwaargewond Maar de Nederlandse film was van de grond Zij is de pijler van de Nederlandse staat Zij schiep het Nederlandse filmklimaat 't Was al gauw voorgoed gedaan met de perikelen De productie werd voortdurend groter En op de lijst van de exportartikelen Kwam de film onmiddellijk na de boter Het is logisch dat dit alles niet onopgemerkt bleef Ik bewaar nog steeds de brief die Antonioni me schreef 'Millie Vink, kom ogenblikkelijk naar Haiti Want hier werk ik aan mijn nieuwste rolprent Ik ben afgeknapt op Monica Viti En ik weet dat jij geknipt voor die rol bent' Ik heb eventjes geaarzeld maar toch schreef ik na een week: 'Nee Michelangelo, nooit Michelangelo Laat ik de Nederlandse film in de steek' Zij is de pijler van de Nederlandse staat Zij schiep het Nederlandse filmklimaat Ik bleef steeds ons landje trouw En toen kwamen hier al gauw Bunuel, Bergman en zo menig ander Speciaal voor films met mij Ook Fellini was erbij En hij werd uit enthousiasme Nederlander Maar nu is het dan zo ver Ik ben niet alleen meer ster Maar ik regisseer mijn films nu ook zelf Nummer een is juist vertoond In premiere en beloond Met applaus van vijf voor tien tot kwart voor elf O, wat was het een gedreun en een geklater Ik hield m'n hart vast voor het Millie Vink Theater Maar goddank is er geen ongeluk geweest En vandaar dan ook dit zorgeloos feest Zij is de pijler van de Nederlandse staat Zij schiep het Nederlandse filmklimaat