Estuans intrinsecus ira vehementi
in amaritudine loquar mee menti:
factus de materia levis elementi
folio sum similis de quo ludunt venti.
Cum sit enim proprium viro sapiente
supra petram ponere sedem fundamenti,
stultus ego comparor fluvio labenti
sub eodem aere numquam permanenti.
Feror ego veluti sine nauta navis,
ut per vias aeris vaga fertur avis,
non me tenent vincula, non me tenet clavis,
quero mei similes et adiungor pravis.
Mihi cordis gravitas res videtur gravis,
iocus est amabilis dulciorque favis;
quidquid Venus imperat, labor est suavis;
que numquam in cordibus habitat ignavis.
Via lata gradior more iuventutis,
inplico me viciis immemor virtutis,
voluptatis avidus magis quam salutis,
mortuus in anima curam gero cutis.
Feror ego veluti sine nauta navis,
ut per vias aeris vaga fertur avis,
non me tenent vincula, non me tenet clavis,
quero mei similes et adiungor pravis.
Res est arduissima vincere naturam,
in aspectu virginis mentem esse puram;
iuvenes non possumus legem sequi duram
leviumque corporum non habere curam.
Quis in igne positus igne non uratur?
quis Papie demorans castus habeatur,
ubi Venus digito iuvenes venatur,
oculis illaqueat, facie predatur?
Feror ego veluti sine nauta navis,
ut per vias aeris vaga fertur avis,
non me tenent vincula, non me tenet clavis,
quero mei similes et adiungor pravis.
Feror ego veluti sine nauta navis,
ut per vias aeris vaga fertur avis,
non me tenent vincula, non me tenet clavis,
quero mei similes et adiungor pravis.
