Op een dag liep ik door de stad En in de verte opeens zag ik ze ineens lopen Het was in de buurt van het centrum Ze zouden daar wel iets moeten kopen daar liep ie verdomme met mijn vrouw Nou ja, dat wist ik en dat kon me niet veel schelen Maar daar liep ie ook nog met mijn hond En op de zelfde manier met hem te spelen Plotseling, wat voelde ik het goed Dat hij die taak ook over had genomen Dat hij nu elke avond sjouwde Met Pasja, langs perken en bomen Met Pasja, dwars door weer en wind Door storm en decimeters sneeuw Door narcissen en door de pijpestelen En dat hij reageerde op zijn schreeuw Toen gingen ze een winkel binnen Ik zag het, hij liep achter hen aan Ik keek naar een vreemde etalage 'k weet niet hoe lang ik daar ben blijven staan Mijn ogen keken naar de deur En opeens kwamen ze naar buiten Pasja snelde meters weg en kwam terug, alleen maar door zijn fluiten Pasja, wat hebben we gesjouwd Wat heb ik je vaak uren meegenomen Om tegen je te praten over alles wat er was om van de zoveelste ruzie te bekomen elke keer als wij hadden gescholden dan zei ik kort en nijdig: 'Pasja, mee' en je weet hoe we lulden, hoe we holden Vaak langer dan een uur of twee Ik ben ze nog een tijdje na gelopen Ik voelde me zo'n lul en o zo klein Ze gingen linksaf, rechtsaf, linksaf In de richting van het parkeerterrein Als Pasja nou maar een keer omkeek Misschien, misschien zag hij me staan ik floot, maar hij reageerde niet En toen ben ik maar gewoon naar huis gegaan