Op een dag liep ik door de stad 
En in de verte opeens zag ik ze ineens lopen 
Het was in de buurt van het centrum 
Ze zouden daar wel iets moeten kopen 
daar liep ie verdomme met mijn vrouw 
Nou ja, dat wist ik en dat kon me niet veel schelen 
Maar daar liep ie ook nog met mijn hond 
En op de zelfde manier met hem te spelen 
Plotseling, wat voelde ik het goed 
Dat hij die taak ook over had genomen 
Dat hij nu elke avond sjouwde 
Met Pasja, langs perken en bomen 
Met Pasja, dwars door weer en wind 
Door storm en decimeters sneeuw 
Door narcissen en door de pijpestelen 
En dat hij reageerde op zijn schreeuw 

Toen gingen ze een winkel binnen 
Ik zag het, hij liep achter hen aan 
Ik keek naar een vreemde etalage 
'k weet niet hoe lang ik daar ben blijven staan 
Mijn ogen keken naar de deur 
En opeens kwamen ze naar buiten 
Pasja snelde meters weg 
en kwam terug, alleen maar door zijn fluiten 
Pasja, wat hebben we gesjouwd 
Wat heb ik je vaak uren meegenomen 
Om tegen je te praten over alles wat er was 
om van de zoveelste ruzie te bekomen 
elke keer als wij hadden gescholden 
dan zei ik kort en nijdig: 'Pasja, mee' 
en je weet hoe we lulden, hoe we holden 
Vaak langer dan een uur of twee 

Ik ben ze nog een tijdje na gelopen 
Ik voelde me zo'n lul en o zo klein 
Ze gingen linksaf, rechtsaf, linksaf 
In de richting van het parkeerterrein 
Als Pasja nou maar een keer omkeek 
Misschien, misschien zag hij me staan 
ik floot, maar hij reageerde niet 
En toen ben ik maar gewoon naar huis gegaan