Heidevolk

Als de Dood Weer Naar Ons Lacht

Heidevolk


Chauken komt in opstand
Ontwaakt in razernij
Vergiftigd de vriendschap
Verraden door het rijk

Hoor de klanken van het zwaardgeslag
Verbleek niet in angst als de dood weer naar ons lacht
Cananefaten begeleid ons in ons broederschap
Friezen sluit u bij ons aan als de romeinse hond veracht

Beschuldigd door de dwazen
Als 't verbond in tweeën splijt
Oppidum batavorum
Brandt voor ons gelijk

Aanschouw de stofwolk van ons hoefgeslag
Cohorten zullen bezwijken als de dood weer naar ons lacht
Goden sta mij bij en geef mij kracht
Gun mij de wraak waar ik zo lang op heb gewacht

Mijn zonen zag ik sterven
In het heetst van de strijd
Nu ken ik geen genade
Het is de waanzin die mij drijft

Te paard draaf ik naar voren
Met mijn kling op de vijand gericht
Mijn strijdkreet laat ik horen
Het is de arend die nu zwicht

Het bloed kleeft aan mijn handen
Het is de waanzin die mij drijft
Rondom zie ik alles branden
Doden drijven in de rijn

Het vuil zit in mijn wonden
Ik heb amper nog de kracht
De tijd is nu gekomen
Dat de dood weer naar ons lacht

Caúcos rebeldes
Despertam delirantes
amizade envenenada
Traídos pelo Império

Ouça os sons da espada golpeando
Não empalidece em medo quando a morte nos sorri novamente
Os Cananefates nos acompanharam em nossa fraternidade
Frísios se juntem a nós em seu desprezo aos cães romanos

Acusados pelos tolos
A aliança se divide ao meio
Oppidum batavorum
Queimados pela nossa igualdade

Eis que a poeira do nosso casco atingido pelos
Coortes vai sucumbir-nos quando a morte nos sorri novamente
Deuses, deixem-me entrar e me dêem forças
Dá-me a vingança que esperei tanto tempo

Meus filhos eu vi morrer
No calor da batalha
Agora eu sei sem piedade
É a loucura que me conduz

Reencaminharei à trote de cavalo
Com minha lâmina focada no inimigo
Deixe-me ouvir meu grito de guerra
É a águia que agora lhe dá forma

O sangue gruda em minhas mãos
É a loucura que me conduz
Em volta eu vejo tudo queimando
Mortos à deriva no Rio Reno

A sujeira está em minhas feridas
Eu mal tenho forças
Agora chegou a hora
Que a morte nos sorri novamente