Het was zeven jaar geleden, midden in Parijs Onder aan de trap van een oud paleis En ik keek in jouw ogen en jij in die van mij Een enkele seconde en toen was 't al voorbij Maar die seconde werd een dag, die dag die werd een maand Die maand die werd een jaar en toen pas kustten wij elkaar Voor de allereerste keer, daarna niet zoveel meer Je hield nog wel van mij maar onze liefde was voorbij refr.: Want verliefd zijn is veel leuker En makkelijker dan We waren veel te jong toen En wisten niet van houden van, neeneenee Je zei "we blijven vrienden", dat vond ik een cliche Daar eindigen relaties in een film altijd mee Maar goed, ik had geen keuze, ik wilde je niet kwijt Dus in plaats van liefde koos ik voor gezelligheid Maar dat bleek niet te werken, je praatte niet met mij Waardoor ik in een hoekje zachtjes in mezelf zei "Ik wil hier niet blijven, afscheid met een traan Voor beiden is het beter als ik even weg zou gaan" refr. Maar nu zijn we al ouder en wijzer bovendien En hebben al wat meer van de wereld kunnen zien Ik werd opnieuw verliefd want daar wist ik al wat van En later dan toch geleerd dat ik van iemand houden kan, auwauw refr.