Yalnýzlýðým Sana Emanet
Feridun Düzaðaç
Ben aslýnda öyle bir þarký yazmak isterdim ki Ýçinde sen, ben ve sevmek yalnýzca Ninniler söyleyebilseydim Uyusaydýn kollarýmda Öyle bir aþk ki dokunsaydý sonsuza Bu þarkýyý herkes söylemek isterdi Ama kimse ayrýlýða, ölüme, yaðmura dur diyemedi Bir gün kabalýk edersem Habersiz çekip gidersem Yalnýzlýðým sana emanet Çiçeklerimiz solmasýn Artýk kaybetmek olmasýn Anýlardan, baharlardan tüket