Fríða náttin er ein eimur Stjørnugrús, nú vaknar heimur Nakin standi eg Eina her Maður vakur men so styggur Nærkast varisliga, hyggur Taradimt er hár Tinnuhúð Verð mín Verð mín Verð mín, Verð mín Undan fert tú eftir hæli Bangin, stundar eftir sælu Tøld eg fylgi tær Verð hjá mær Nærkast hav og himmalrendur Kveiktar skelva tínar hendur Til tín komi inn Nem við meg Verð mín Verð mín Verð mín, Verð mín Skrínið læsti, lykil fjaldi Signaði ímóti galdri Maður er mítt hav Nátt er av Tokkabundin hann meg fevnir Nevnir meg ein eydnulut Farin eru øll Einsamøll Verð mín Verð mín Verð mín, Verð mín Mín ham mítt hylki Eg sakni tað ikki Ein ham eitt hylki Eg gloymi tað ikki A bela noite brilha como faíscas O mundo desperta com um grupo de estrelas Nua eu permaneço Sozinha neste lugar Um homem belo porém tímido Cautelosamente se aproxima, o fito Seu cabelo tão escuro, Sua pele tão alva. Seja meu, Seja meu, Seja todo meu. Você recua assustado, Ansiando por felicidade Seduzida, eu te sigo Fique comigo. Céu e mar se entrelaçam completamente Excitando suas mãos arrepiadas Me aproximo de você, Sinta-me. Seja meu, Seja meu, Seja todo meu. Tranco meu coração e escondo a chave O santificando contra feitiçarias O homem agora é parte do mar A noite deixa de o ser. Fascinado, ele me abraça Eu me torno seu talismã Todos foram embora E eu estou só. Seja meu, Seja meu, Seja todo meu Minha pele, minha cápsula Nunca te perderei, Minha pele, minha cápsula Nunca te esquecerei.