Hann angar Sum sólja og bøur Sum tað bláa hav Hann sigur tær vakrastu søgur Tá sól er farin í kav Hann droymir teir vakrastu dreymar Hvønn tann einasta dag Droymur seg burtur Um dalar og heyggjar Til støð tú ei hevur sæð Á, um bert ein dag Eg kundi flogið avstað við tær Men vit hittast bara Tá ið eg blundi Í náttardreymum hjá mær Nú komin er kvøldarstund Eg droymi meg burtur til tín Og eg sovi mí søta blund Tú ert vagrasti dreymur mín