Ýki Gözüm, Ýki Bulut

Akþamý getiren sesler susunca
Gönül rýhtýmýna bir gemi yanaþýr
Döker hüzünleri gider sessizce
Gözlerimde geçen yüzün ýslanýr
Saatler yorulur sabaha doðru
Geceler yorulur hasretin yorulmaz
Býrakmaz peþimi nereye gitsem
Çoðalýr düþüncem aklýma sýðmaz
Ýki gözüm iki bulut
Yalnýzlýða yürüyorum
Yenik düþtüm hasretine
Çöllerinde çürüyorum