bir istanbul sabahý
güneþin altýndayým
ayrýldýðýmýz günü
bu gün gibi hatýrlarým
istanbulu ve beni
bir kartpostalý attýn
o saat kulesinede
son diye yazdýn
þimdi o logos seni
eski günlere özlemlere
yine çaðýrýyor
duvarda yedi resim
neþeyle sýrýtýyor
bir evin içine
yedi kiþi nasýl sýðýyor
Kaderin en güzel oyunu
seni yollamak bana
kaybolmuþken yanlýzlýðýmda
seni buldum birdaha
bir bir daha yediyese
kim bunu söylediyse
mutluluðun anahtarý ellerinde
Yanlýz ikimiz vardýk
bak yedi olduk
þimdi hersabah güne
kahfe keyfini bastýran
gürültü ve patýrtý
kýzarmýþ ekmeklerin
kokusuyla neþelenen
bu kos kocaman aile þarkýyý hakediyor
Kaderin en güzel oyunu
seni yollamak bana
kaybolmuþken yanlýzlýðýmda
seni buldum birdaha
bir bir daha yediyese
kim bunu söylediyse
ilk aþkýn anahtarý ellerinde
