Liesje had een mooie hond
Groot en sterk en heel gezond
Maar, wat ik veel mooier vond
Was haar poesje
Liesje stuurde soms haar kat
Niet zo prettig vond ik dat
Want, wat ik veel liever had
Was haar poesje
Toen ik 't leerde kennen
Was ze nog een beetje schuw
Maar nu laat 't zich verwennen
Zelfs al streel ik 't soms wat ruw
'k Lag met Liesje in 't bos
Lekker in 't zachte mos
En opeens, wat liep daar los
't Was dat poesje
'k Heb het dadelijk gestreeld
'k Heb er uren mee gespeeld
Nee, ik heb mij nooit verveeld
Met dat poesje
Toen 't weer in de buurt was
Riep ik dikwijls: "Poessie mauw
'k Heb spekje voor je bekje
Dus, poesje kom maar gauw"
Denk niet dat ik mij ooit bekloeg
Als 't weer om aandacht vroeg
Want ik kreeg maar nooit genoeg
Van dat poesje
O, ik kreeg maar nooit genoeg
Van die kat
