Iniisip mo pa rin ba Ang pagod at sakit, puno pa ng pangamba? Naghihintay na rin ng makakapitan Ngayo'y wag maduhagi ako ay nariyan Aking irog Di ka na mababalikan Ng araw na ika'y pinahihirapan Ang kagandahan mo'y di pa rin kumupas Sa bawat oras pang pilit na lumipas Ngunit bakit Tila puso mo'y sawi na patuloy pang inaapi Bawat salita nila'y hinuhugos nang makasakit Dininig ng langit ang iyong panalangin Pilit kong binabanggit sayo na- Di na maglalaho pa ang mga kislap sa'yong mata Ako'y nagagalak na makita kang ligtas mula sa kadiliman Ang iyong ngiti ay parang bituin na nagniningning sa kalangitan Maaari nga bang makasama rin kita sa aking mga pangarap? Nagdaan ang araw, tayo ay hindi na matitinag Pilit na lumaban Ang dulo ng mundo'y puno ng kasinungalingan at pangako na Di man lang napagbigyan At bakit nga ba Tila nagbago ka na? Hindi na gaya dating puno ng saya Nangangamba ka bang malinlang ka niya? Ang awit ng dilim habang tumatawa Tila tumalima ng mabilis ang pangyayari Ang kanyang pagtingin sa akin ay di na tulad dati May nabanggit ba ako na sayo'y nakasakit? Patawad sa'king sasabihin na katotohanan Tila nagbabago na ang pagluhog ng tadhana Ang tanging hinangad sa iyo'y walang iba kung hindi kapahamakan Ang aking ngiti ay napakatamis ngunit dito'y tatapusin ko na Ang aking pagpapanggap; paalam na sa iyo, 'di na kita kailangan! Bakit nabubuhay pa ang isang katulad kong hangal? Isang kahamakan ba ang paghangad man lang ng isang tiyak na bukas? Kung naririnig ang tanging hinaing ko sa langit sana'y pagbigyan Paano na nga ba hahanapin ang wakas na walang patutunguhan? Ah Bakit naglalaho na ang mga kislap sa'yong mata? Balot ng pangamba ang aking mga mata at ako'y nababahala Sa iyong ngiti na kalayaan din ang minimithi; lumisan na ba? Ang tangi kong pag-asang talikuran mo na lang ang nais ng kasamaan? Ang aking Hiling ay wasakin ang ngiti na dumadampi sa'yong mukha Hindi na masaya kung patas pa rin lumaban sayo ang kadiliman 'Di ako sabik sa tangi mong sambit na makakamit ang kabutihan Paalam kaibigan, sa ang iyong paglalakbay na walang pinatunguhan Você ainda pensa Em dor e sofrimento, está cheio de dúvidas Esperando que algo para se segurar Agora não perca a esperança por eu estar aqui Meu amor Você não será lembrado Pelos dias em que foi torturado Sua beleza ainda não desapareceu Mesmo com o tempo passando Mas porque é Como se seu coração fosse derrotado e continuasse sendo atormentado Cada palavras que ele falam é usada para machuca-lo Os céus ouviram suas orações Estou tentando lhe dizer isso... O brilho em seus olhos nunca desaparecerá Fico feliz em te ver a salvo da escuridão eterna jogada sobre ti Seu sorriso é como uma estrela que brilha no céu É possível para você se juntar a mim em meus sonhos? Dias se passaram, não podemos ser movidos Nós continuamos a lutar O fim do mundo é cheio de mentiras promessas Que não foi sequer dada a chance de serem cumpridas Mas por que é que Como você mudou? Você não é mais tão alegre como antes "Está preocupado que eles vão lhe enganar?" A escuridão cantou enquanto ria Os eventos em seguida vieram rapidamente Seu olhar já não é mais como antes Eu já lhe disse algo que te machucou? "Peço desculpas pela verdade que estou prestes a dizer" "Parece que o pedido do destino mudou O único desejo que eu tive por você não é nada além de perigo Doce seja o meu sorriso, mas aqui vou acabar Com a minha fachada; adeus, eu não preciso de você". Por que um tolo como eu ainda continua vivendo? É tão insensato desejar a garantia de um amanhã? Se o meu rancor aos céus puder ser ouvido, espero ter uma chance Um fim paga o começo, sem uma jornada, pode ser encontrado? Ah Por que o brilho em seus olhos está desaparecendo? Meus olhos estão cobertos de medo e problemas Em seu sorriso que também anseia por liberdade, minha única esperança se foi? Para você virar as costas contra os desejos do mal? O meu Único desejo é destruir o sorriso em seu rosto Não será divertido se a escuridão for justa Eu não olho para o seu desejo de "alcançar a liberdade" Adeus meu amigo, sua jornada não tem um destino