Er zoemt bij ons een vlieg door het huis
Die voelt zich bij ons kennelijk thuis
Pa mist 'm steeds als hij naar 'm slaat
En riep op 't laatst ten einde raad
refr.:
Haal de houten hamer uit het schuurtje in de tuin
'k Word dol van dat gejuin, sla die brom maar op zijn kruin
't Geeft niet waar-ie zit, maar sla, al kost 't een fortuin
Met die vlieg de boel in puin
De vliegenvangers, zeven dozijn
Die maken onze kamer zo klein
Een ieder kleeft er daag'lijks aan vast
Alleen die vlieg, die heeft geen last
refr.
Papa, totaal vermoeid van 't slaan
Heeft in z'n stoel een tukkie gedaan
Die vlieg zat op z'n spaarzame haar
En bezorgd riep heel de kinderschaar
Haal de houten hamer uit het schuurtje in de tuin
En sla die vlieg in puin, bovenop papa z'n kruin
Denk vooral om papa slaapt, dus niet ernaast of schuin
Maar bovenop papa z'n kruin
"Ha ha ha, ken je lachen joh"
Toen pa weer uit het ziekenhuis kwam
De vlieg z'n oude plaatsje innam
Riep pa: "Ik heb me in jullie zwaar vergist
Hij is de enige die me heeft gemist"
Leg de houten hamer in het schuurtje in de tuin
Dat vliegie op zijn kruin, wil-ie kwijt voor geen fortuin
Want pa heeft sinds die keer, al bakt die vlieg ze nog zo bruin
Geen gevoel meer, geen gevoel meer, geen gevoel meer in z'n kruin
