Un vês Sonsente éra sábe
Un vês Sonsente éra ote koza
Kónde ses mudjer tava uzá
Un lense y un xaile de kor da róza
Un bluza y un konta de koral
Kónde na ses bóie nasional
Es ta morná tê manxê
Kónde sen konfiansa nen abuze
Es ta sirví ses kafé ku ses ratxinha de kuskús
Kónde pa Nosinhóra da Lus teve un grande pursison
Kónde ta kolóde Santa Krus
Ta kolóde pa Sanjon na Rebera de Julion
Kónde ta kutxide na pilon, ta kantóde na púrfia
Kónde ta txubidu na pórta
Ta vivide ke más goste y ke más aligria
Es ka tava andá móda agóra
Na mei de mizéria, xei de fóme
Ta inbarká, ta bá nbóra
Sen un papel, sen un nóme
Móda un lingada de karvon
Éra kolhéta na txon, éra vapor na baía
O Sonsente na kes dia
Atê góte de Mané Jon tava ingordá na jemada
Pa tude ese rua de Morada éra un data de stranjer
Éra uma vida folgada, sisarone vida airada ta nada na denher
De note sentóde na prasinha ta partí gónhe asin
Pa mi pa bo, pa mi
Pa mi pa bo, pa mi
Éra na tenpe de kanekinha
