Güvenme dünyada malým var diye Acep insan mýyým sorarlar beni Halimden anlamaz cahiller niye Her biri bir yandan yorarlar beni Hoþlar meclisine girdim hoþlandým Aþkýn ateþine düþtüm haþlandým Dallarýmda meyve döktüm taþlandým Ya niçin gövdemden kýrarlar beni Döndü gitti hak yolunu övenler Piþman olup dizlerini dövenler Bir lokmaya nice bana sövenler Ah Mahzuni diye ararlar beni