Zjef Vanuytsel

De stad

Zjef Vanuytsel


De stad scheurt uit de wolken los 
en boort zich in de lucht 
plasticgevels rijzen op 
sluiten meeuwen in hun vlucht 
de geesten van kwade breken uit hun kooi 

je loopt zomaar wat rond 
je voelt je eenzaam als een hond 
waar is je warme nest je kamer waar je zonder angst 
je ogen nog kan sluiten 
de straten liggen leeg 
geen mensenvrienden om je heen 
alleen maar muren stukken steen die hun klauwen 
als gieren om je sluiten 
je bent de dwerg 
de kleine dwerg 

de oude wallen zijn verwoest 
de oude stad verstomd 
stalen reuzen blikken torens 
schuiven voor de zon 
de goden van lief en leven zijn al lang verjaagd 

je loopt zomaar wat rond 
en nergens waar je komt 
vind j'een lieve plaats een plein waar het stil is 
en je zalig wat kan rusten 
de stad draait in het rond 
dwaze klanken stijgen op 
het is te laat je krijgt geen kans meer geen middel 
om het kwade vuur te blussen 
je bent de dwerg 
de kleine dwerg 

kom dwergenbroeders aller landen 
grijp je kleine warme handen 
maak je nieuwe jonge steden 
vol met zon en vol met leven 
een eindeloze horizon 
een nieuw begin 
een nieuw begin 
een nieuw begin