Als de kompel 's avonds thuis was klom z'n jongen op z'n schoot
En dan vroeg hij "paps, uw handen waarom zijn die toch zo groot"
Even lachte dan de kompel en vertelde telkens trouw
Omdat ik er mee moet werken, voor je mammie en voor jou
Pappie's grote sterke handen
Delven kolen voor ons brood
En daarom zijn pappie's handen
Lieve jongen, sterk en groot
't Was een stille, trieste morgen toen mams bij z'n bedje kwam
En z'n kleine jongensknuistjes in haar klamme handen nam
Vol verdriet en medelijden heeft ze aan haar kind verteld
Onze pappie, lieve jongen, is gestorven als een held
Pappie's grote sterke handen
Zullen nooit meer bij ons zijn
Want je pappie, lieve jongen
Bleef voor altijd in de mijn
Want je pappie, lieve jongen
Bleef voor altijd in de mijn
