Gün dogarken her sabah
Bir kiz geçer kapimdan
Köseyi dönüp kaybolur
Basi önde yorgunca
Fabrikada tütün sarar
Sanki kendi içer gibi
Sararkende hayal kurar
Bütün insanlar gibi
Bir evi olsun ister
Birde içmeyen kocasi
Tanri ne verirse geçinir gider
Yeterki mutlu olsun yuvasi
Disarda bir yagmur baslar
Yüreginde derin sizi
Gözlerinden yaslar akar
Aglar fabrika kizi
Oysa yataginda bile
Birgün uyku göremez
Ihtiyar anasi gibi
Kadinligini bilemez
Makineler diken gibi
Batar hergün kalbine
Yün örecek elleri
Hergün ekmek derdinde
Gün batarken her aksam
Bir kiz geçer kapimdan
Köseyi dönüp ksybolur
Basi önde yorgunca
Fabrikada tütün sarar
Sanki kendi içer gibi
Sararkende hayal kurar
Bütün insanlar gibi
