bu ufukta bitiyor yüzün ve baþka bir gökyüzü baþlýyor komþu ellerle sarmalanýyorsun yanýyorsun. ne kadar övülsen az avazým çýktýðý kadar susuyorum ismindeki sesli harfleri mayýnlý bir gülümsemeyle senin karasularýnda olmak, üstünde ilkbahar bir entari, sanki yeniden eski bir öyküye baþlamak. yüzündeki o billur akþam kahvaltýsý sürgülerken özümü, ne kadarýný sustuk konuþtuklarýmýzýn?.