Berfinim,
içimin güler yüzü,
yaþanýlasý iklimim hoþgeldin.
(adýmýn çapraz yazýlmasý kimin
umrunda..
denize düþen yýlana öykünür
biraz da...)
bir aralýk sýzýverdin iþte
ömrümüzün en gevrek zamaný...
çýt diyor kýrýlýyoruz,
öfke kadar saydamýz o zamanlar
ve kýrýlgan
býçak kadar!
kýzým demeyi öðrettiðin için
o tanrýsal kokun
ve gülüþündeki baban için
ki hala zilleri çalýp kaçmak istiyorduk
yarým yamalak aþk kýrýntýlarý
tabakta býrakýlmýþ, yazýk atýlacak bir sevda
haritasý,
hatta el deðmemiþ delilikler istiyorduk..
çocuktuk daha
büyümeye direniyorduk,
iþ toplantýlarýnda lolipop zamanlar düþlüyorduk
ama sýzýverdin iþte...
bir avuç yeþil gevrek rokaydýk,
mayýþmamýza bir limon yetecekti..
biz garsonu bekliyorduk,
sen çýkageldin...
hoþgeldin berfinim...
kýzým kýzgýnlýðým..
bilmiyorduk daha,
objektiflerin objektif olmadýðýný,
ikimize yeter sanýyorduk ikimizin toplamý,
meðer doyurmak çok zormuþ
içimizdeki hayvaný..
habersiz geldin, kusura bakma
ortalýk biraz daðýnýktý...
þimdi hemen toparlarýz sanýyorduk,
olmamýþtýk daha...
iþin zor kýzým,
hem büyüyecek
hem bizi büyüteceksin..
baban mý var, derdin var kýzým..
hoþgeldin kýzým,
içimin gülen yüzü, hoþgeldin...
