Da Nocturnal Loita na Fraga

O odio esperta a vinganza 
A cega ira aléntame para a loita 
O inimigo, espello da ousadía 
Agarda tra-los muros de pedra milenaria 
Triazón latente crúzase nas espadas 
De pensamentos que emerxen, valeiros 
Os demos que loitan ao meu carón 
Ensombrecen as súas altivas facianas 
O sangue corre xa pola verde herba 
De carne e osos esnaquizados 
A amarga victoria de feridas abertas 
Saguirame lonxe, ate o derradeiro solpor