Groß und mächtig, schicksalsträchtig, Um seinen Gipfel jagen, Nebelschwaden A Donnern schickt er oft ins Tal Und dann schauderts alle auf amal Wann er donnert, Gott behüt, der Berg der kennt ka Einsegn nit Watzmann, Watzmann, Schicksalsberg, Du bist so groß und i nur a Zwerg Vü hats scho pockt, am Berg aufiglockt G’folgt sinds im tapfer, oba der Berg, der wüll sei Opfer Der Berg der loßt hoit niemand aus, Drumm steigts ned auffe, bleibts liaba z’Haus Alle san se lange tot, weu hoit der Berg ka Einsegn hot