Ei likbør hadde han sett komma, Sigande fr'ETrodladalen opp Lundamyri, Audmjuk han i akttok synet, Kven hadde dauden i teke, Med otta han keik i kista, Børi hadde med seg, Daud, velstelt, Hvàllætti han var,
Etter dette han visste at Arntor aldri kom attende, Ja, stolt han kunne møta dauden, Gått viljugt i strid for 'Esikra ætti grid, Gått mannadrap so ein krigar
byrg, Nekta trelldom, svik, ofra liv i grid, Men so hemn for oppreisa og slag, Ville svikarane setegarden ta, Ein gard so store at den p'Eein dag ikkje kunne
g'E Tilmed heiden grunn garden er tufta p'E Ei nye ætt skulle setegarden r'E Sette livet til for ætte og æra miste både setegarden og sæla, Men d'Edauden
var nær vart han heidra likferd, Ein tragedie for ætlingane dette var, Skulle dei verkeleg missa slik ein gard, Vreida hans Sverre ville ingen ende ta
