Willeke Alberti

Als je komt dan zal ik thuis zijn

Willeke Alberti


Toen ik de telefoon opnam,
wist ik het al: dat ben jij
Een voorgevoel van toch,
toch na al dat alleen zijn
te lang alleen zijn, kom je.
Je zei: "we moeten praten,
of misschien niet praten
maar zo kan het niet langer".
ik kom gauw
maar je zei niet wanneer 

Als 't geluk niet wordt
wat je er van verwacht
omdat het leven moeilijker is
dan ik had gedacht
heb ik gezegd:
"kom maar niet meer hier".
Ach die dingen die ik zei,
of alles wat ik niet zei
maar waarom huil ik dan
als ik bedenk: woensdag, dinsdag
of misschien....morgen? 

Toch wil ik de tijd vooruit zijn
Als je komt dan zal ik thuis zijn
En mijn hart zal weer je huis zijn
kom maar hier bij mij
Voorbij zijn al die stille uren
elke avond weer diezelfde muren
'n vage vriend en een, twee uren
kom maar hier bij mij... 

Blijft er toch nog wie er fout was,
ik zeg: jij
Blijft er wie er hier uit huis ging,
ik zeg: jij
Lag 't aan mij?
Lag 't aan mij? 

En toch wil ik de tijd vooruit zijn
Als je komt dan zal ik thuis zijn
En mijn hart zal weer je huis zijn
kom maar hier bij mij
Voorbij zijn al die stille uren
elke avond weer diezelfde muren
'n vage vriend en een, twee uren
kom maar hier bij mij... 

Blijft er toch nog wie er fout was,
ik zeg: jij
Blijft er wie er hier uit huis ging,
ik zeg: jij
Lag 't aan mij?
Lag 't aan mij?