Yoldaþlar, nasip olmazsa görmek o günü,
ölürsem kurtuluþtan önce yani,
alýp götürün
Anadolu'da bir köy mezarlýðýna gömün beni.
Hasan beyin vurdurduðu
ýrgat Osman yatsýn bir yanýmda
ve çavdarýn dibinde topraða çocuklayýp
kýrký çýkmadan ölen þehit Ayþe öbür yanýmda.
Traktörlerle türküler geçsin altbaþýndan mezarlýðýn,
seher aydýnlýðýnda taze insan, yanýk benzin kokusu,
tarlalar orta malý, kanallarda su,
ne kuraklýk, ne candarma korkusu.
Biz bu türküleri elbette iþitecek deðiliz,
topraðýn altýnda yatar upuzun,
çürür kara dallar gibi ölüler,
topraðýn altýnda saðýr, kör, dilsiz.
Ama bu türküleri söylemiþim ben
daha onlar düzülmeden,
duymuþum yanýk benzin kokusunu
traktörlerin resmi bile çizilmeden.
Benim sessiz komþulara gelince,
þehit Ayþe'yle ýrgat Osman
çektiler büyük hasreti saðlýklarýnda
belki de farkýnda bile olmadan.
Yoldaþlar, ölürsem o günden önce yani,
- öyle gibi de görünüyor -
Anadolu'da bir köy mezarlýðýna gömün beni
ve de uyarýna gelirse,
tepemde bir de çýnar olursa
taþ maþ da istemez hani...
